اگر به سالیان گذشته خود نگاه کنیم می‌بینیم که این تجربه تقریبا هر سال برای ما اتفاق می‌افتد و حتما دلیلی دارد که هر سال با شکست مواجه می‌شود. بسیاری از ما دیگر از فریب دادن خودمان و سقوط در ناامیدی اجتناب ناپذیر که اواخر فروردین به سراغ‌مان می‌آید، وقتی می‌بینیم حتی نیمی از برنامه‌هایمان نیز عملی نشده خسته‌ایم. اما شاید استفاده از روش دیگر تعیین اهداف به ما کمک کند. مثلا اینکه به خودمان بگوییم من با ۱۴ فروردین سال جدید مانند هر روز دیگری رفتار خواهم کرد.
علی سلیمی: دوباره آن زمان از سال فرارسیده است که ما تصمیمات هیجان‌انگیز و گاها ترسناکی برای زندگی خود می‌گیریم. بسیاری از ما برای سال نو تصمیمات و اهداف جدیدی را تعیین می‌کنیم. به عنوان مثال اینکه بیشتر ورزش کنیم، غذای سالم بخوریم، برای آینده پول پس‌انداز کنیم، سرگرمی‌های جدیدی پیدا کنیم، زمان بیشتری را با خانواده یا دوستان بگذرانیم، سفر کنیم، بیشتر مطالعه کنیم و به طور کلی زندگی خود را با تمام وجود زندگی کنیم.
مطالعات بارها و بارها نشان داده‌اند که اکثریت قاطع (حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد) تصمیمات سال نو تا پایان ماه اول سال شکست می‌خورند و با هر معیاری این درصد خیلی پایینی است اما فایده‌اش این است که به هر حال خیال راحتی به ما می‌دهد که تا زمان شروع برنامه راحت باشیم. مثلا با خیال راحت آخرین پرخوری‌های خود را داشته باشیم چرا که از سال جدید قرار است سالم غذا بخوریم.
اگر به سالیان گذشته خود نگاه کنیم می‌بینیم که این تجربه تقریبا هر سال برای ما اتفاق می‌افتد و حتما دلیلی دارد که هر سال با شکست مواجه می‌شود. بسیاری از ما دیگر از فریب دادن خودمان و سقوط در ناامیدی اجتناب ناپذیر که اواخر فرودین به سراغ‌مان می‌آید، وقتی می‌بینیم حتی نیمی از برنامه‌هایمان نیز عملی نشده خسته‌ایم. اما شاید استفاده از روش دیگر تعیین اهداف به ما کمک کند. مثلا اینکه به خودمان بگوییم من با ۱۴ فروردین سال جدید مانند هر روز دیگری رفتار خواهم کرد. من تصمیمات روزانه خود ( نه تمام سال) را مشخص می‌کنم. در اینجا چند راهبرد ساده ارائه شده که می‌تواند به شما کمک کند سال جدید حداقل روش جدیدی را برای تعیین اهداف مشخص کنید.
_ اهداف روزانه ( نه سالانه) تعیین کنید.
اهداف باید قابل مدیریت باشند تا قابل تکرار باشند و پس از آن، تکرار تبدیل به عادت می‌شود. مثلا: «امروز غذای کامل و سالم می‌خورم» در مقابل « امسال غذاهای سالم می‌خورم».
_ صبور بودن را تمرین کنید.
به قول لائو تزو:« یک سفر هزار مایلی با یک قدم شروع می‌شود». روی شبانه روز و بیست و چهار ساعت اول و سپس بیست و چهار ساعت بعدی تمرکز کنید.
_ به جای نتیجه، به تلاش خود پاداش دهید.
خیلی از اوقات و به دلایل مختلف ممکن است تلاش‌های ما حداقل در کوتاه مدت نتیجه ندهند و اگر ما صرفا بابت نتیجه را خود را تحسین کنیم و به خودمان پاداش بدهیم ممکن است در این مسیر ناامید و بی‌رمق شویم. برای ادامه‌دار شدن تلاش کردن خود بهتر است این کار را در خود تحسین و تشویق کنیم. مثلا « من با رژیم غذایی و ورزش در مسیر درستی حرکت می‌کنم» در مقابل اینکه « من ۳ کیلو وزن کم کردم».
_ روی کارهای درستی که انجام داده‌اید تمرکز کنید تا اشتباهاتی که مرتکب شده‌اید.
مثلا « بیشتر اوقات امروز خونسردی خود را حفظ کردم» در مقابل « باورم نمی‌شود عصبانی شدم».
_ بهترین مشوق خود باشیم.
ما معمولا بی‌انصاف‌ترین و سختگیرترین منقتد نسبت به خودمان هستیم. انتقادهایی که ما نسبت به خودمان داریم کمتر پیش می‌آید که نسبت به دیگران داشته باشیم. خودتان را تشویق کنید و به خودتان بگویید که با مثلا دوست عزیزی که در حال تلاش است که بیشتر کار کند و بهتر باشد، گاهی نیز لغزش‌هایی دارد چه می‌گویید و چگونه رفتار می‌کنید.
_ خودتان را به خاطر اشتباهاتی که انجام داده‌اید ببخشید.
گفتن این حرف آسان و انجام دادن آن بسیار سخت است، زیرا بخشیدن خود مستلزم حل و فصل آسیب‌های روانی فرد از کودکی تا به امروز است. اما به هر حال گام‌های کوچک می‌توانند شروع خوبی برای این راه بزرگ باشند. معمولا آخر شب‌ها سر و کله صدای منتقد درونی که شما را به خاطر کاستی‌های فعالیت آن روز سرزنش می‌کند، پیدا می‌شود. در این مواقع می‌توانید به خودتان یادآوری کنید که یک انسان خطاپذیر هستید و طبیعی است که همه چیز را به بهترین شکل انجام ندهید. همین خطاپذیر بودن و آسیب‌پذیر بودن است که باعث می‌شود با دیگرانی که از آنها حمایت می‌کنیم یا از ما حمایت می‌کنند ارتباط داشته باشیم.
