«حسین رحمانی» در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: بعضی وقت‌ها ما می‌خواهیم برای داشتن یک زندگی پایدار و خوب، یک چارچوب و قاعده مشخصی را در نظر بگیریم که با توجه به آن قاعده مشخص که در نظر گرفتیم بخواهیم پیش برویم که احتمال این خیلی کم است.
این روانشناس ادامه داد: ما نمی‌توانیم برای یک زندگی بر اساس چهارچوب‌هایی که وجود دارد، قاعده‌ای ایجاد کنیم، چرا که نگاه افراد به مسائل مختلف می‌تواند متفاوت از یکدیگر باشد. حتی نگاه‌ها به یک مسئله مشابه نیز متفاوت است و این امر باعث می‌شود ما یک سری معنا سازی در ذهنمان نسبت به آن مسئله شکل بگیرد و برای هر مسئله در ذهن خود یک معنا خاص بدهیم.
رحمانی گفت: این تصویر ذهنی باعث می‌شود که تاثیری بر افکار ما داشته باشد و حالا این افکاری که تحت تاثیر احساسات قرار دارند در نهایت نمود بیرونی خود را در قالب یک رفتار نشان می‌دهند، یعنی مجموعه این اتفاقات باعث تغییر رفتار ما می‌شود.
وی ادامه داد: حالا اگر ما بخواهیم یک زندگی پایدار داشته باشیم باید بپذیریم که افراد با همدیگر متفاوت هستند، یعنی نگاه‌ها به مسائل گوناگون متفاوت است، بنابراین باید بپذیریم که همه چیز در تفاوت‌ها نهفته شده است و خوب و بدی وجود ندارد، اگر هم خوب و بدی وجود دارد به مقدار بسیار اندک است.
این روانشناس تصریح کرد: پس برای داشتن یک زندگی پایدار باید بپذیریم افرادی متفاوت هستیم و افکار و رفتاری متفاوت خواهیم داشت و برداشت‌های ما از اتفاقات می‌تواند این تفاوت را نشان دهد. با پذیرش این متفاوت بودن می‌توانیم یک زندگی پایدار داشته باشیم.
وی در پایان گفت: در نتیجه برای داشتن یک زندگی پایدار و سراسر احساس خوب، نمی‌توانیم یک قاعده و قانون مشخص ایجاد کنیم چرا که افراد افکار متفاوت دارند.
