آنچه عقدکرده‌ها باید بدانند
| آنچه عقدکرده‌ها باید بدانند | ||
محققان دریافتند زوج‌هایی که تا زمان ازدواجشان برای ایجاد رابطه‌جنسی صبر کرده بودند، ۲۲ درصد ثبات ارتباطی، ۲۰ درصد رضایت ارتباطی، ۱۵ درصد کیفیت ارتباط جنسی و ۱۲ درصد گفت‌وگو و ارتباط کلامی بهتر و بالاتری را گزارش داده‌اند.
|
||
|
به گزارش جوان ایرانی، یک تحقیق جدید نشان داده زوج‌هایی که برای برقراری رابطه‌جنسی تا زمان ازدواج خود صبر می‌کنند، بعدها رضایت ارتباطی و جنسی بالاتری نسبت به آنهایی دارند که نزدیکی جنسی را قبل از ازدواجشان تجربه می‌کنند.
اطلاعات مربوط به این تحقیق که در طول دو سال بر روی ۲۰۳۵ زوج متاهل انجام گرفت در مجله روانشناسی خانوادگی در ایالات متحده امریکا به چاپ رسید. در این تحقیق، شرکت‌کنندگان علاوه بر سوالاتی درمورد سطح رضایت و ارتباط به این سوال نیز پاسخ دادند: «از چه زمان در این رابطه، ارتباط جنسی را آغاز کردید؟»
سپس، محققان دریافتند زوج‌هایی که تا زمان ازدواجشان برای ایجاد رابطه‌جنسی صبر کرده بودند، ۲۲ درصد ثبات ارتباطی، ۲۰ درصد رضایت ارتباطی، ۱۵ درصد کیفیت ارتباط جنسی و ۱۲ درصد گفت‌وگو و ارتباط کلامی بهتر و بالاتری را گزارش داده‌اند.
یکی از محققان این مطالعه میگوید: «سعی ما این نیست که بگوییم زوجینی که قبل از ازدواج نزدیکی جنسی برقرار می‌کنند، رابطه‌شان با شکست مواجه می‌شود اما کاملاً از نتیجه تحقیقمان مطمئن هستیم و می‌دانیم که این مسئله تغییر زیادی در ارتباط ایجاد می‌کند و کسانی که می‌خواهند صمیمیتشان را در رابطه بیشتر کنند حتماً باید این را در نظر داشته باشند.»
البته به گفته این محققان، بسیاری از جوانان تصور می‌کنند بدون داشتن تجربه جنسی با طرف‌مقابل، رسمی کردن رابطه‌شان ریسک بزرگی خواهد بود.
یکی از این محققین میگوید: «نظرات مختلفی درمورد اینکه چه مدت تا نزدیک کردن رابطه دو طرف باید صبر شود یا اینکه اصلاً انجام آن درست است یا نه وجود دارد. به این دلیل ما تصمیم گرفتیم در این مورد تحقیق کنیم».
او میگوید تحقیق آنها توانسته است اطلاعات لازم درمورد تاثیر زمان و تکرار نزدیکی جنسی بر رابطه‌ها را فراهم آورد. از سویی، اگر رابطه جنسی قبل از تعهد و رسمی شدن رابطه ایجاد شود، می‌تواند موجب بروز سردرگمی و گرفتاری زودرس در رابطه شود. در حالی که محدود کردن رابطه جنسی در ارتباط شفافیت بیشتری برای دو طرف می‌آورد.
این تحقیق بحث مذهبی را نیز وارد جریان می‌کند، به این معنا که با وجود سطح مذهبی بودن افراد، فایده صبر کردن برای ایجاد رابطه‌جنسی یکسان خواهد بود.
جامعه‌شناسی که این تحقیق را مطالعه کرده بود، درمورد یافته‌های آن این طور نظر می‌دهد: «زوج‌هایی که ماه عسل خود را زود شروع می‌کنند --یعنی رابطه‌جنسی را قبل از ازدواج با هم تجربه می‌کنند-- وقتی نوبت به کیفیاتی می‌رسد که موجب ثبات و قابل اتکا بودن ارتباط می‌شود، متوجه می‌شوند که ارتباطشان رشد نیافته است.»
یک مسئله که باید حتماً ارزیابی کنند این است که ارتباط جنسی تا چه میزان بر رابطه آنها غالب و چیره شده است. آیا به ارتباط کلامی و سایر فاکتورهای رابطه هم فضای پیشرفت داده شده است؟ آیا چیزی فراتر از جذابیت جنسی بین دو طرف وجود دارد؟ اگر زوجی واقعاً می‌خواهد ارتباط قوی و باثباتی داشته باشد، باید این سوالات را از خود بپرسند.
رابطه‌جنسی اهمیت زیادی دارد اما دو نفر باید بتوانند با هم حرف بزنند، اهداف مشترکی در زندگی داشته باشند و بتوانند با موانع زندگی در کنار هم مقابله کنند، نه اینکه فقط تفریح و لذت را تجربه کنند.
منبع: مردمان
|
