فرآیند «بارگذاری ذهن» ممکن است کمی ترسناک به نظر برسد. این ایده به عنوان راهی برای ایجاد یک کپی از مغز انسان، انتقال ذهن و آگاهی به یک رایانه است. در آنجا، انسان به صورت دیجیتالی زندگی خواهد کرد، از خود، آگاه خواهد بود، خاطرات خود را حفظ می‌کند و هنوز احساس می‌کند که خودش است، اما بدن نخواهد داشت.
به نقل از استادی‌فایندز، «دابرومیر رانف»(Dobromir Rahnev) دانشیار روانشناسی در «موسسه فناوری جورجیا»( Georgia) درباره آنچه در این زمینه ممکن است، تامل کرده است. به گفته وی، در این محیط شبیه‌سازی‌شده، انسان می‌تواند هر کاری را که در زندگی واقعی انجام می‌دهد، انجام دهد. همچنین انسان می‌تواند کارهایی مانند عبور از دیوارها، پرواز مانند یک پرنده یا سفر به سیارات دیگر را انجام دهد که در دنیای واقعی غیر ممکن هستند. تنها محدودیت، شبیه‌سازی واقع‌بینانه علم است.
زندگی در یک لپ‌تاپ
مغز اغلب به عنوان پیچیده‌ترین اندام در جهان شناخته می‌شود. تکرار تمام آن پیچیدگی فوق‌العاده دشوار خواهد بود. یکی از الزامات این بارگذاری وجود ورودی‌های مغز است. به عبارت دیگر، دنیای بیرون حتی در داخل یک رایانه باید در دسترس مغز باشد. دانشمندان همچنین به یک شبیه‌سازی از حواس انسان مانند توانایی دیدن، شنیدن، بوییدن یا لمس کردن و همچنین حرکت کردن، پلک زدن، تشخیص ضربان قلب و انجام هزاران کار دیگر نیاز دارند.
اما آیا ما نمی‌توانیم فقط در یک حباب ذهنی محض، درون رایانه بدون ورودی حسی وجود داشته باشیم؟
محروم کردن افراد از حواسشان مانند قرار دادن آنها در تاریکی مطلق، موسوم به «محرومیت حسی»(sensory deprivation) است و به عنوان نوعی شکنجه تلقی می‌شود. افرادی که در حس کردن سیگنال‌های بدنی خود مانند تشنگی، گرسنگی، درد یا خارش مشکل دارند، اغلب با چالش‌های سلامت روان مواجه می‌شوند.
به همین دلیل است که برای اینکه «بارگذاری ذهن» عملی شود، شبیه‌سازی حواس انسان و محیط دیجیتالی که در آن است باید فوق‌العاده دقیق باشد. حتی تحریف‌های جزئی می‌تواند عواقب جدی روانی داشته باشد. در حال حاضر، دانشمندان قدرت محاسباتی و دانش علمی برای انجام چنین شبیه‌سازی‌هایی را ندارند.
اسکن میلیاردها مغز
اولین قدم برای بارگذاری موفقیت‌آمیز ذهن، اسکن و سپس نقشه‌برداری از ساختار سه‌بعدی کامل مغز انسان است. این امر نیازمند یک دستگاه ام‌آرآی فوق‌العاده پیشرفته است که بتواند مغز را به شکلی پیشرفته تشریح کند. در حال حاضر، دانشمندان فقط در مراحل اولیه نقشه‌برداری از مغز هستند.
در چند دهه آینده، یک نقشه کامل از مغز انسان ممکن است امکان‌پذیر شود. با این حال، ثبت هویت تمام ۸۶ میلیارد نورون، به اضافه تریلیون‌ها اتصال آنها همچنان کافی نیست. بارگذاری این اطلاعات به خودی خود در یک رایانه، کار زیادی انجام نخواهد داد و این به دلیل این است که هر نورون به طور مداوم عملکرد خود را تنظیم می‌کند و این نیز باید مدل‌سازی شود.
زمان وقوع
دانستن اینکه مغز چگونه چیزها را محاسبه می‌کند، ممکن است یک میانبر ارائه دهد. این امر به دانشمندان اجازه می‌دهد تا فقط بخش‌های ضروری مغز را شبیه‌سازی کنند. با این حال، این رویکرد مستلزم این است که دانشمندان بفهمند مغز چگونه افکار را ایجاد می‌کند و چگونه مجموعه‌هایی از هزاران تا میلیون‌ها نورون گرد هم می‌آیند تا محاسباتی را انجام دهند که ذهن انسان را زنده می‌کند.
یک راه دیگر این است که ۸۶ میلیارد نورون واقعی را یکی یکی با نورون‌های مصنوعی جایگزین کنند. این رویکرد «بارگذاری ذهن» را بسیار آسان‌تر می‌کند. با این حال در حال حاضر، دانشمندان نمی‌توانند حتی یک نورون واقعی را با یک نورون مصنوعی جایگزین کنند.
با این وجود سرعت فناوری به طور تصاعدی در حال افزایش است. اگرچه چالش‌ها بسیار زیاد است و مسیر پیش رو نامشخص است، دانشمندان معتقد هستند که «بارگذاری ذهن» در آینده به واقعیت تبدیل خواهد شد. خوش‌بینانه‌ترین پیش‌بینی‌ها، ممکن شدن این فرآیند را در سال ۲۰۴۵ یا در پایان قرن حاضر نشان می‌دهند.
«رانف» هر دوی این پیش‌بینی‌ها را بیش از حد خوش‌بینانه می‌داند و می‌گوید: من شوکه خواهم شد اگر بارگذاری ذهن در ۱۰۰ سال آینده عملی شود، اما ممکن است در ۲۰۰ سال آینده اتفاق بیفتد که این یعنی اولین فردی که تا همیشه زندگی می‌کند، ممکن است در طول زندگی ما متولد شود.
این مطالعه در مجله The Conversation منتشر شده است.
